دردل دل مامانی باپسرش

سلام مامانی الان که دارم مینویسم تو خوابی،چند روزه منو مادر جون خونه رو ریختیم بهم و داریم همه جا رو میشوریم چون رمضان نزدیکه و  5 ماهی که شما اومدید همه جارو حسابی آبکش کردید با اینکه بیشتر وقتا پوشکت میکنم ولی بازم از ما زرنگتری و کار خودتو میکنی.

چند روزیه که مدام میریزم بهم از وقتی بابایی به خاطره یه سری مسائل کارشو ول کرد وضعیت روحیه مامان هم بد شده ،آخه بابا چهار سال توی سرما و گرما درس خونده که به جایی برسه ولی هرجا میره یا پارتی میخوان یا اگه هم طوری باشه که بره سر کار آدمایی که باهاشون کار میکنه درست از آب درنمیان واسه همین به دو سه ماه نرسیده خودش استعفا میده میگه میخوام بچم نون حلال بخوره.

خوشبختانه الان شده آزمونگره فنی حرفه ای حقوقش کمه ولی از هیچی بهتره،امروز هم اولین روز کاریشه عصر ساعت 5 باید بره.بابایی از اون آدمایه که داره حیف میشه.توی رشته ی خودش که عمرانه خبرست و کارایی رو انجام میده که خیلی از مهندسای اینجا نمیتونن،از انواع نرم افزار کامپیوتر سر درمیاره و کلی مدرک فنی حرفه ای بانمرات بالای 90 داره ،نقشه بردای روعالیانجام میده و خوب بلده با جی پی اس کار کنه در حالی که تخصصش نیست همه چیزو یکبار بخونه متوجش میشه ولی با این اوصاف هنوز کاری که بشه بهش تکیه کرد رو پیدا نکرده.کلی نامه از فرماندارو،شهردار و ادارات دیگه گرفتیم ولی هیچ کدوم فایده نداشته.

خیلی دلتنگم به ظاهر میخندم تا شاید کمی از غم بابایی کم کنم اما میدونم فایده ای نداره و مردا خیلی از زنا تو دارترن.دیروز تو وب یکی از نی نیا چیزی دیدم که خودم دوس داشتم واست بکنم ولی نشد. مامان اون نی نیه عکسای اتاق نی نیشو که خیلی قشنگ بودن رو توی وبش زده بود منم که همچین آرزویی واست داشتم ولی نشد کلی ناراحت شدم که چرا نتونستم واسه نی نیه خودم اینکارارو انجام بدم و البته واسه اون نی نی خوشحال شدم که این طور مامان با سلیقه ای داره.و صد البته اومدن شما بدون در زدن بدجوری غافلگیرمون کرد و نتونستیم اونچیزایی رو که قرار بود منو بابایی اول انجام بدیم بعد شما بیایدو بکنیم که یکیش باز کردن حساب واسه شما بودتا وقتی بیای همه چیزokباشه.

البته اوضاع همچینم بد نیست وخدارو شکر دسمون به دهنمون میرسه خیلیا بدتر از ما وجود دارن و زندگیه ما نسبت به خیلیای دیگه بهتره،نمیشه که همه مث هم باشن،خدابهتر از هرکسی میدونه چه کار کنه ومطمئنا همه ی سختی های زندگی یه نوع امتحانه و تازمانیکه منوتو و باباییت کنارهمیم میتونیم به همه ی مشکلات غلبه کنیم ،خدا با دادنت به ما بهمون نشون داد که چقدر دوسمون داره و حواسش بهمونه.در عوض منو بابایی بهم قول دادیم که طوری تربیتت کنیم که گل سرسبد هردوتا فامیل بشی،امیدوارم تو این یکی کم نزاریم.

فدات بشم

مامان مریم

23/4/1390